Η’ Ματθ.
(Ματθ. 14, 14-22. Χορτασμός 5.000)
Εἶναι ἡ στάση μας τέτοια, πού ὁ Κύριος νά μπορεῖ νά μᾶς σπλαχνισθεῖ;
«Καί ἐξελθών ὁ Ἰησοῦς εἶδε πολύν ὄχλον, καί ἐσπλαγχνίσθη ἐπ᾿ αὐτοῖς καί ἐθεράπευσε τούς ἀρρώστους αὐτῶν».
Στή συνέχεια –μᾶς λέει ἡ εὐαγγελική περικοπή– καθώς τό πλῆθος τόν ἔχει ἀκολουθήσει στήν ἔρημο γιά πολλές ὧρες καί εἶναι νηστικοί, ὁ Κύριος μέ πέντε ἄρτους καί δύο ψάρια, τά ὁποῖα εὐλογεῖ καί πολλαπλασιάζει, χορταίνει πέντε χιλιάδες ἄνδρες, καί ὑπάρχουν καί περισσεύματα δώδεκα κοφίνια.
Ἡ σπλαχνικότητα τοῦ Χριστοῦ δέν εἶναι ἕνας ἁπλός συναισθηματισμός, ἀλλά ἡ ἐκδήλωση τῆς ἀγάπης του πρός τό πλάσμα του. Ὁ Θεός πάντοτε ἀγαπᾶ τόν κόσμο, ἀγαπᾶ τόν κάθε συγκεκριμένο ἄνθρωπο· ἀλλά γιά νά τόν σπλαχνισθεῖ καί νά ἐκδηλωθεῖ αὐτή ἡ εὐσπλαχνία του, χρειάζεται νά πάρει καί ὁ ἄνθρωπος τήν ἀνάλογη στάση.
Δέν φτάνει ἁπλῶς νά κάνουμε κάποιες καλές πράξεις (νά προσευχόμαστε, νά ἐκκλησιαζόμαστε, νά μελετοῦμε). Ὅ,τι καί νά κάνουμε, εἴμαστε ἁμαρτωλοί, ἀνάξιοι τοῦ Θεοῦ. Ἑπομένως, εἴμαστε ἀπορριπτέοι. Ὅλα αὐτά ὡστόσο πρέπει νά τά κάνουμε, ἀκριβῶς γιά νά δείξουμε τήν καλή μας διάθεση· νά δείξουμε ὅτι θέλουμε νά σωθοῦμε, ὅτι τόν Θεό προτιμοῦμε, αὐτόν ζητοῦμε, αὐτόν ἀγαποῦμε. Ἀλλά ὅμως δέν ἀρκεῖ αὐτά νά γίνονται ἁπλῶς τυπικά.
Γι᾿ αὐτό εἶναι καλό, ὅπου κι ἄν εἴμαστε, νύχτα καί ἡμέρα, νά διερωτόμαστε ἄν ἡ στάση μας εἶναι τέτοια, πού ὁ Κύριος μπορεῖ νά μᾶς σπλαχνισθεῖ. Δέν χρειάζεται νά περπατήσεις πολλούς καί μακρεῖς δρόμους ἤ νά ἀνέβεις καί νά κατέβεις, γιά νά τό πετύχεις αὐτό. Εἶναι ὁ Θεός πού καλύπτει τήν ἀπόσταση ἀνάμεσα σ᾿ ἐμᾶς καί σ᾿ ἐκεῖνον.
Ἐκεῖνο πού χρειάζεται νά κάνει ὁ ἄνθρωπος εἶναι αὐτό τό λίγο, ἀλλά πού εἶναι πάρα πολύ· αὐτό τό λίγο, πού εἶναι τό πᾶν: νά ταπεινωθεῖ, νά μετανοήσει, νά ἔχει μέσα του φόβο Θεοῦ, νά μήν ἔχει ἀέρα, φούσκωμα, ἔπαρση.
Καί τότε –ὤ τοῦ θαύματος!– ὅπου κι ἄν εἶναι, θά τόν βρεῖ ὁ Θεός, καί ὅπως κι ἄν ἔρθουν τά πράγματα, θά νιώσει τή σπλαχνικότητα τοῦ Θεοῦ καί θά δεῖ πώς ὅ,τι χρειάζεται νά γίνει στήν ψυχή μας καί στό σῶμα μας, θά τό κάνει ὁ Θεός. Δέν εἶναι δύσκολο γιά τόν Θεό ἀκόμη καί νά σέ γιατρέψει ἀπό μιά ἀρρώστια καί ἄλλα θέματα ἤ προβλήματα νά τακτοποιήσει. Τά πάντα μπορεῖ νά κάνει. Ἀλλά περιμένει νά πάρουμε τή στάση ἐκείνη, πού θά τόν κάνει νά μᾶς σπλαχνισθεῖ.