Πολύ εὐλογημένη εἶναι αὐτή ἡ νύκτα, ἀδελφοί μου. Μᾶς ἀξίωσε ὁ Θεός ἀκόμη μιά φορά νά βρεθοῦμε στόν ναό του, μέσα στή λατρεία, μέσα στό μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας. Καθώς θά προσέλθουμε τώρα νά κοινωνήσουμε τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ, μᾶς ἀξιώνει ὁ Θεός ὄντως νά τόν συναντήσουμε. Ἄν ἐπιτρέπεται νά πῶ, νά τόν συναντήσουμε περισσότερο ἤ καλύτερα, πολύ-πολύ περισσότερο ἀπό τούς ποιμένες, οἱ ὁποῖοι εἶδαν τούς ἀγγέλους νά ἀνεβαίνουν, νά κατεβαίνουν καί νά ψάλλουν Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία. Οἱ ὁποῖοι ποιμένες ἄκουσαν ἀπό τόν ἄγγελο: Μή φοβεῖσθε· ἰδού εὐαγγελίζομαι ὑμῖν χαράν μεγάλην, ἥτις ἔσται παντί τῷ λαῷ, ὅτι ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον σωτήρ (Λουκ. 2, 10), καί πῆγαν στή Βηθλεέμ καί μέσα στή φάτνη εἶδαν τόν Κύριο καί τόν προσκύνησαν. Πλεῖον ὧδε· πλεῖον!