Θεομητορικες Εορτες
A+
A
A-

21. Ὁ Εὐαγγελισμός τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας

 

Νά τό καταλάβουμε καλά: Ὁ Θεός θέλει νά σώσει τόν ἄνθρωπο

Ἑορτάζουμε σήμερα τόν Εὐαγγελισμό τῆς Θεοτόκου. Ἡ ἡμέρα αὐτή εἶναι ἡ ἀρχή τῆς σωτηρίας μας. Θά παρακαλοῦσα ἀκόμη μία φορά καλά νά τό ἐννοήσουμε οἱ χριστιανοί, καλά νά τό καταλάβουμε, ὅτι ὁ Θεός θέλει νά σώσει τόν ἄνθρωπο. Νά τόν σώσει ἀπό τήν ἁμαρτία. Ἡ ἁμαρτία εἶναι τό κακό στόν ἄνθρωπο, ἡ ἁμαρτία εἶναι ἡ κόλαση τοῦ ἀνθρώπου. Ὅλα τά ἄλλα πού ἐμεῖς τά νομίζουμε κακά, δέν εἶναι τίποτε. Ὁ Θεός θέλει νά σώσει τόν ἄνθρωπο καί γι᾿ αὐτό ἔστειλε τόν ἀρχάγγελο Γαβριήλ νά φέρει αὐτή τήν καλή εἴδηση στήν Παναγία, ὅτι ἀπ᾿ αὐτήν θά γεννηθεῖ αὐτός πού θά σώσει τόν κόσμο.

Αὐτό πού ἦταν νά κάνει ὁ Θεός ὡς Θεός, τό κάμνει. Ἀποφασίζει νά σώσει τόν ἄνθρωπο, ἀποφασίζει νά γίνει ἄνθρωπος ὁ ἴδιος ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, καί φέρνει τό μήνυμα αὐτό στούς ἀνθρώπους. Καί, δόξα τῷ Θεῷ, βρίσκεται καί ἀπό τήν πλευρά τῶν ἀνθρώπων ἐκείνη ἡ ὁποία μπορεῖ νά δεχθεῖ τό μήνυμα καί ν᾿ ἀνταποκριθεῖ. Εἶναι ἡ Παρθένος Μαρία, ἡ Παναγία.

Ἡ σωτηρία εἶναι νά γίνει ὁ Θεός ἄνθρωπος. Καί ὁ ἄνθρωπος σώζεται, καθώς ἀνταποκρίνεται στόν ἐρχομό τοῦ Θεοῦ, στή συγκατάβαση τοῦ Θεοῦ, στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Καί πρώτη πού ἀνταποκρίνεται εἶναι ἡ Παναγία· «Ἰδού ἡ δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατά τό ρῆμά σου». Καθόλου-καθόλου δέν ἔχει πρόθεση ἡ Παναγία ν᾿ ἀντιδράσει ἤ ν᾿ ἀντισταθεῖ. Κάτι ρώτησε, κάτι εἶπε στόν ἄγγελο, ἀκριβῶς γιά νά πεῖ κατά ἕνα τέλειο τρόπο τά λόγια πού εἶπε. Καί ὅταν ὁ ἀρχάγγελος τῆς ἀπάντησε, χωρίς τήν παραμικρή δυσκολία, ἀλλά πέρα γιά πέρα πρόθυμη καί ἕτοιμη νά ὑποταχθεῖ σ᾿ αὐτό πού λέει ὁ Θεός, εἶπε· «Ἰδού ἡ δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατά τό ρῆμά σου». Νά, ἡ δούλη Κυρίου· ἄς γίνει, ὅπως λές. Καί ἀπό ἐκείνη τήν ὥρα «ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο». Ὁ Χριστός, ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ἔγινε ἄνθρωπος μέσα στήν Παναγία. Αὐτό εἶναι ἡ σωτηρία, αὐτό εἶναι ὅλη ἡ οἰκονομία τοῦ Θεοῦ, αὐτό εἶναι τά πάντα.

Ὁ Θεός θέλει νά ἔλθει στήν καρδιά μας

Ἔρχεται ὁ Θεός, γιά νά γίνει μέσα εἰς τήν κοιλίαν τῆς Παναγίας ἄνθρωπος. Ἀλλά μετά τήν ἐνανθρώπησή του, ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου, ὁ Θεός θέλει νά ἔλθει, γιά νά γίνει ἄνθρωπος σέ κάθε ἄνθρωπο, γιά νά σκηνώσει στήν ψυχή τοῦ κάθε ἀνθρώπου. Δέν ὑπάρχει ἄλλος τρόπος σωτηρίας.

Σωτηρία δέν εἶναι ἁπλῶς νά κάνει κανείς μερικά πράγματα, μερικά καλά, ἄς ποῦμε, ἔργα ἤ ἁπλῶς νά ἔχει κανείς μιά καλή πρόθεση, μιά καλή διάθεση. Ἕνας τρόπος ὑπάρχει, γιά νά σωθεῖ ὁ ἄνθρωπος· νά γεννηθεῖ μέσα του ὁ Χριστός, νά ἔχει μέσα του τόν Χριστό, νά φύγει ἀπ᾿ αὐτόν τόν κόσμο μέ τόν Χριστό. Καί, ἄν θέλετε, γιά νά ἔλθει ὁ Χριστός στήν ψυχή μας, γιά νά κατοικήσει στήν ψυχή μας, γιά νά ζήσουμε ἐν Χριστῶ, γιά νά ζήσουμε ἔχοντας μέσα μας τόν Χριστό καί γιά νά φύγουμε ἀπ᾿ αὐτόν τόν κόσμο μέ τόν Χριστό καί νά σωθοῦμε αἰώνια, δέν ὑπάρχει ἄλλος τρόπος παρά νά κάνουμε καί ὁ καθένας μας αὐτό πού ἔκανε ἡ Παναγία· «Ἰδού ὁ δοῦλος Κυρίου, ἤ ἰδού ἡ δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατά τό ρῆμά σου».

Κάθε ἄνθρωπος ὀφείλει ν᾿ ἀκούσει τή φωνή τοῦ Θεοῦ, ὀφείλει ν᾿ ἀκούσει τό μήνυμα αὐτό καί νά ὑποταχθεῖ πλήρως, νά ὑπακούσει πλήρως. Ὄχι νά ὑπακούσει καταναγκαστικά, ἀλλά μέ ὅλη του τήν ψυχή, μέ ὅλη του τήν καρδιά, μέ ὅλη του τή διάθεση καί χωρίς τήν παραμικρή ἀμφιβολία. Αὐτό εἶναι ὅλο τό ἔργο. Ὅλα ὅσα λέγονται, ὅλα ὅσα γίνονται, ὅλα ὅσα συμβαίνουν μέσα στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ _γιορτές, μυστήρια κλπ._ γι᾿ αὐτό γίνονται· θέλει ὁ Θεός, θέλει ὁ Κύριος διά Πνεύματος Ἁγίου νά ἔλθει στήν καρδιά μας. Καί γιά νά γίνει αὐτό τό θαῦμα, πάντοτε περιμένει ἀπό μᾶς στήν πράξη, στήν καθημερινή ζωή, νά ποῦμε, ἀλλά καί νά ζήσουμε μιά ζωή ὁλόκληρη αὐτό· «Ἰδού ὁ δοῦλος Κυρίου· γένοιτό μοι κατά τό ρῆμά σου». Ὅλα τά ἄλλα εἶναι ἀποπροσανατολισμός, εἶναι γιά νά ξεφεύγει κανείς ἀπό τόν δρόμο καί νά χάνει τόν καιρό του. Ὅλα ἐφόσον ξεκινοῦν ἀπ᾿ αὐτό, ἐφόσον ἀπορρέουν ἀπ᾿ αὐτό, εἶναι χρήσιμα, εἶναι χρειαζούμενα. Ἀλλιῶς, εἶναι ὅλα περιττά καί θέλουν πέταμα.

Ἀκόμη μιά φορά, ἀδελφοί μου, σήμερα, αὐτή τήν ἁγία ἡμέρα πού γιορτάζουμε αὐτό τό γεγονός, μᾶς δίνεται ἡ εὐκαιρία εἰλικρινά καί τίμια νά σταθοῦμε ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, νά ἀκούσουμε αὐτή τή φωνή καί νά ποῦμε τό ναί. Ὅποιος δέν λέει τό ναί καί ξεφεύγει ἀπό δῶ κι ἀπό κεῖ καί τό ἀναβάλλει, νά ξέρει ὅτι διακινδυνεύει τή σωτηρία του. Ἀλλά πιστεύω, ὅλοι μας χωρίς ἐξαίρεση θά προσέξουμε τή φωνή, ἄν θέλετε, τοῦ ἀρχαγγέλου Γαβριήλ, καί ὅλοι μας θά ποῦμε· «Ἰδού ὁ δοῦλος Κυρίου, ἰδού ἡ δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατά τό ρῆμά σου».

25-3-1987